Elektronika dans müziğiyle buluştu

Grup nasıl kuruldu? Müzikal anlamda ne yapmak istiyorsunuz? 

Deniz – 2003 yılında, eski grubum Maya’nın 'Telecine' isimli albümünün tanıtım partisine Tan gelmişti. RadioDays grubundan zaten biliyordum onu. Bant’ın genel yayın yönetmeni Aylin Güngör de bizi tanıştırdı. Bir yıl boyunca birbirimizin müziklerini eleştirdik, fikirler verdik, ama beraber müzik yapmaya başlamadık. İkimiz de egosu yüksek, besteci kimlikli ve kontrolü seven müzisyenleriz. Dolayısıyla, doğru zamanı bekledik diyebiliriz. Phonem’in basın partisinde Tan’dan performans istenmişti. Ben de Tan’ın parçalarına yeni düzenlemeler yaptım. Hem eski hallerini, hem yenilerini beraber çaldık, güzel eleştiriler aldık ve beraber sahnede çok eğlendik. Bunun sonucunda sıfırdan parça yapmaya giriştik. Sympathy parçasını ortaya çıkardığımızda, Portecho’nun kalıcı bir grup haline geleceğini ve bir albüm yoluna girildiğini anladık. Oğuz Kaplangı ile bu dönemden itibaren çalışmaya başladık. Ve Undertone albümünü ve konserleri tasarlamaya başladık.

Geleceğe baktığımızda, Portecho’nun amacının, müzikal ve görsel anlamda, hep özgün ve keskin işler ortaya koyarak, var olan türler arasında kendi tarzını kabul ettirerek, sahnede tüm enerjisini vererek ve eğlenmekten vazgeçmeden çalarak, kendisine ve arkasından gelen diğer projelere yol açmak ve kalıcı bir yer edinmek için var olmaya devam etmek şeklinde söyleyebiliriz. 

Yaptığınız müziği nasıl adlandırıyorsunuz? 

Tan – Portecho’nun müziği için, temelini gitar ve vokalin oluşturduğu, dinlediğimiz ve izlediğimiz her şeyin etkisini gösterdiği, sert dans ritimleri ve hüzünlü melodiler gibi kontrastları bir arada kullanmaktan çekinmediğimiz, zaman zaman 80’ler, 70’ler, hatta Sympathy’de olduğu gibi 40’ların etkilerinin görüldüğü, karmaşık bir elektro-akustik dans müziği denilebilir.

Portecho ne demek?

Deniz Cuylan - Tamamen rastlantısal bulduğumuz bir isim. Sevdiğimiz kelimeleri arka arkaya getiriyorduk bir gün Tan ile, ortaya 'port' ve 'echo2 kelimeleri çıktı. İlk başlardaki ismimizin 'absent minded prospector' olduğu düşünülürse, sanırım daha akılda kalıcı ve müziğimizi anlatan bir kelime oldu 'portecho'. O kadar sevildi ki isim, ileride Portekiz’in başkentine de Portecho denecek. Görüşmelerimiz sürüyor.

Kimleri örnek alıyorsunuz, kimleri dinliyorsunuz? 

Deniz – Örnek almak için sanırım yaşımız biraz yüksek. Dinlemek istediğimiz müzikleri üretiyoruz. Bestelerimizi yaparken masa başında stratejiler kurmadığımız, bir takım politik kararlar almadığımız için, herhangi bir müzik tarzını önkoşul olarak koymuyoruz veya bir grubun yolunu seçmiyoruz. Dinlediğimiz müzikler, Murcof gibi minimal elektroniklerden, Tv-Resistori gibi indie-pop’lara, veya Mulatu Astatke gibi 70’lerin Etyopya cazına kadar uzanan bir yelpazede değişkenlik gösteriyor.

Sizi kimler dinliyor? Hedef kitleniz kimler? 

Tan – Biz bir şirket olmadığımız için ve Portecho’nun üretimi, kendi doğamızı ve farklı müzikal coğrafyaları keşfetme arzumuzdan kaynaklandığı için, bir 'hedef kitle' kendiliğinden var olsa bile, bizim bunu düşünüp, buna göre plan yapmamız söz konusu olmuyor. Bizi herkesin dinlemesini ve eleştirmesini isteriz. Bizimle beraber konserlerde dans etmelerini ve eğlenmelerini isteriz. Besteleri yaparken hayal ettiğimiz mekanlara gidebilmelerini isteriz. Hedefimiz budur. 'Kitle'mizi bilmiyorum.

İstanbul ile müziğinizin bağlantısı nedir? 

Deniz – İstanbul’da yaşayan ve üreten insanların çok şanslı olduğunu düşünüyorum. Batı Avrupa’ya göre büyük bir avantajımız olduğu fikrindeyim. Biz, farklı düşüncelere ve tarzlara çok açığız. Kimin nereden geldiğini irdelemeden, beraber projeler üretme gücüne sahibiz. Keskin sınırları, kuralları, ve kimlik kartlarını kabul etmiyoruz. Bunun yerine karışıyor ve karmaşık işler yapıyoruz. Portecho’daki serbestliğin, rahatlığın ve türlerin arasında ve zamanda geçişli yapısının, bu coğrafyadan kaynaklandığını düşünüyorum. 

İstanbul'da mutlu musunuz? 

Tan – İstanbul dünyanın en dinamik şehirlerinden biri. Burada 10 dakika bile gardınızı düşüremezsiniz. Sürekli diken üzerinde, algılarınız açık, dikkatli, planlı ve disiplinli olmalısınız. Bu ortamın yarattığı gerginlik, bağımlılık yaratıyor. Dışına çıkıp bakamıyorsunuz İstanbul’a. Tatil için uzaklaştığınızda, ilk günler hissettiğiniz huzur ve mutluluk yavaş yavaş sizi rahatsız etmeye başlıyor ve buraya geri döndüğünüzde derin bir nefes alıyorsunuz. İstanbul’dan mutlu değiliz ama İstanbul’da mutlu olmanın yollarını biliyoruz.

Nerelere gidiyorsunuz, neler yapıyorsunuz? 

Deniz – Son zamanlarda, dışarıda kısa süreliğine ama sık sık gezinmek hoşuma gider oldu. Tadında bırakmaya çalışıyorum. Geldiğim barlar veya klüplerde biraz durup, geri dönmeyi seviyorum. Hava almak ve evime geri dönmek bu aralar sık kullandığım cümleler. 

Tan – Ben arkadaşlarımla bir yerde yemek yemeği severim çok. Günün her öğünü ayrı zevktir benim için, yeterki birlikte olunsun. Favori meyhanelerim var, Giritli, Cibalikapı, Balıkçı Sabahattin’in Yeri gibi. Gece dışarı çıktığımda da genelde bir konsere ya da önceden planladığım bir etkinliğe gidiyorum. 'Hadi dışarı çıkıp, birşeyler yapalım' adamı olamadım hiçbir zaman.